Πώς επιλέγουμε ερωτικό σύντροφο;

Όπως είναι γνωστό, η συνειδητή σκέψη των ανθρώπων συμβάλλει ελάχιστα στη δημιουργία και την ανάπτυξη του ερωτικού συναισθήματος. Για το λόγο αυτό, συχνά η επιλογή ερωτικού συντρόφου μοιάζει τόσο σε εμάς τους ίδιους, όσο και στο περιβάλλον μας ως μία «παράλογη» απόφαση, η οποία δεν ερμηνεύεται με βάση τη λογική. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη άποψη εξηγείται και η στάση ορισμένων ενηλίκων να παραμένουν «ερωτευμένοι» με πρόσωπα που αντικειμενικά διαθέτουν ελάχιστα θετικά χαρακτηριστικά ή που τους συμπεριφέρονται καταχρηστικά.

Όμως ποιο είναι το βασικό κριτήριο που μας ωθεί προς την επιλογή ενός συγκεκριμένου ερωτικού συντρόφου;

Που οφείλεται η απότομη ξαφνική ανάπτυξη των πολύ έντονων συναισθημάτων που βιώνουν όσοι ερωτεύονται κεραυνοβόλα;

Σύμφωνα με την νεοψυχαναλυτική προσέγγιση, οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν ερωτικούς συντρόφους που έχουν κάποια πανομοιότυπα χαρακτηριστικά (είτε στην εμφάνιση είτε στη συμπεριφορά) με τα γονεϊκά πρότυπα που βίωσαν στην πατρική τους οικογένειας. Έτσι, δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ανθρώπων που επιλέγουν ερωτικούς συντρόφους που μοιάζουν στους γονείς κυρίως του αντίθετου φύλου ή που ο βαθμός της ομοιότητας με το γονέα του αντίθετου φύλου επηρεάζει το βαθμό της γενικότερης ικανοποίησης που απορρέει από τη σχέση.

Ουσιαστικά, τα κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα στον ερωτικό σύντροφο και το «αρχαϊκό αντικείμενο της αγάπης» (μητέρα ή πατέρας) είναι η βασική αιτία για τη σχεδόν στιγμιαία και αυτόματη επιλογή ερωτικού συντρόφου και τη ραγδαία ανάπτυξη ερωτικού συναισθήματος. Μάλιστα, εξαιτίας της συγκεκριμένης διεργασίας, συχνά οι ερωτευμένοι άνθρωποι αποκαλύπτουν στο σύντροφό τους ότι, όταν τον συνάντησαν για πρώτη φορά, ένιωσαν σαν να τον γνώριζαν για μία ολόκληρη ζωή.

Ωστόσο, τις περισσότερες φορές οι ερωτευμένοι δεν αντιλαμβάνονται συνειδητά ούτε κατανοούν ποια είναι τα χαρακτηριστικά του συντρόφου τους, τα οποία παραπέμπουν στη γονεϊκή φιγούρα του παρελθόντος τους. Αυτό συμβαίνει επειδή η συνειδητή συσχέτιση του ερωτικού συντρόφου με την πατρική φιγούρα ενεργοποιεί αυτόματα επώδυνα συναισθήματα (που συνδέονται με τους φόβους και τις αγωνίες της παιδικής ηλικίας κατά τη διατήρηση της επιθυμητής απόστασης με το γονέα του αντίθετου φύλου).

Τι συμβαίνει όμως και στην περίπτωση των ανθρώπων που επιλέγουν συντρόφους που είναι εντελώς διαφορετικοί από τους γονείς τους;

Συχνά οι άνθρωποι που μεγάλωσαν σε συναισθηματικά επώδυνα περιβάλλοντα τείνουν να επιλέγουν ερωτικούς συντρόφους που – τουλάχιστον φαινομενικά- μοιάζει να είναι εντελώς διαφορετικοί από τους γονείς τους. Με παρόμοιο τρόπο συμπεριφέρονται και οι ενήλικες που κατά την παιδική ηλικία δεν διατήρησαν υγιείς αποστάσεις μέσα στη σχέση τους με το γονέα του αντίθετου φύλου.

Η συγκεκριμένη τάση των ενηλίκων δεν αποτελεί παρά συνειδητή προσπάθεια αποφυγής της επαναβίωσης επώδυνων συναισθημάτων που απορρέουν από τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια. Δυστυχώς όμως και στις δύο περιπτώσεις, με την πάροδο του χρόνου, καθώς η ερωτική σχέση εξελίσσεται διαμορφώνεται η αίσθηση ότι ο ερωτικός σύντροφος τελικά διαθέτει κάποιες πολύ βαθιές και ουσιαστικές ομοιότητες με το γονέα του αντίθετου φύλου. Έτσι, κάποια βαθύτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ερωτικού συντρόφου, τα οποία φυσικά δεν είναι ορατά στην αρχή της σχέσης, αργότερα διαφαίνεται ότι συμπίπτουν με τα μη επιθυμητά χαρακτηριστικά του γονέα του αντίθετου φύλου.

Η Ατομική Ψυχοθεραπεία και η Ψυχοθεραπεία Ζεύγους αποτελούν θεραπευτικές παρεμβάσεις μέσα από τις οποίες διερευνώνται και επαναπροσδιορίζονται οι εσωτερικοί μηχανισμοί που τις περισσότερες φορές μη συνειδητά ωθούν τους ενήλικες στις παραπάνω επιλογές.

Βιβλιογραφική Αναφορά

Παπαδάκη-Μιχαηλίδη Ε. (2014). Από τους γονείς στους ερωτικούς συντρόφους. Εκδόσεις Πεδίο.